Κάθε υπόθεση στην οποία τα μέρη έχουν την εξουσία διάθεσης της διαφοράς τους, μπορούν δηλαδή να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν σε μία λύση, χωρίς να καταστρατηγούν κανόνες αναγκαστικού δικαίου, είναι δεκτική διαμεσολάβησης. Το εύρος τέτοιων υποθέσεων είναι τεράστιο, και απαντώνται στην καθημερινότητα όλων. Υποθέσεις οικογενειακού, ενοχικού, εμπράγματου και κληρονομικού δικαίου, καθώς και εμπορικές διαφορές, μπορούν να επιλυθούν με διαμεσολάβηση, γρήγορα και με μικρό κόστος συγκριτικά με την προσφυγή ενώπιον του δικαστηρίου, και με απώτερο στόχο την διατήρηση των σχέσεων, προσωπικών και επαγγελματικών, οι οποίες έχουν διαρραγεί. Η διαμεσολάβηση μοιάζει επιτακτική, ειδικά σε περιπτώσεις όπου ο χρόνος πιέζει τα μέρη της διαφοράς, ενώ μία τελεσίδικη απόφαση δικαστηρίου μετά από πολλά χρόνια, μπορεί να αποδειχθεί επιζήμια για όλα τα μέρη και χωρίς αντίκρισμα, αφού συνήθως, η δικαίωση μετά από πολύ καιρό καθιστά πλέον την δικαστική απόφαση άνευ σημασίας. Στην διαμεσολάβηση, τα μέρη είναι οι πρωταγωνιστές της διαφοράς τους και υπεύθυνοι για το τελικό αποτέλεσμα της διαδικασίας, έχοντας την δυνατότητα να αποφασίσουν οι ίδιοι για την υπόθεση που τους αφορά.